Bloedzuigers - Mijten

door

Bloedzuigers - Mijten

De enorme betekenis van het bloed voor het prestatievermogen van de duif is op de pagina's 12 en 22 beschreven. Een onderwerp dat in dit verband echter slechts zelden wordt besproken, zijn de mijten.

Controleer af en toe uw duiven (vooral rode en bonte duiven), door de opengespreide vleugel tegen het licht te houden. Direct aan de pennenschachten is de slechts ca. 1 mm grote, hardnekkige en erg lastige „rode vogelmijt” te zien. Is deze erg moeilijk te bestrijden soort niet aanwezig, dan is alles in orde.

Ook de bloedmijt is een gevaarlijke parasiet, die zich overdag in kieren en spleten schuilhoudt. 's Nachts valt hij echter de dieren aan en veroorzaakt daardoor onrust. De duiven trappelen in hun nesten.
Bij vogels is ook de schurftmijt zeer wijdverbreid alsook de onwaarschijnlijk hardnekkige Noorse vogelmijt.

Naast de onrust die deze bloedzuigers veroorzaken, verzwakken ze de duiven ook, doordat ze de dieren bloed afnemen. Bij een sterke aantasting kunnen de duiven 2,5% van hun lichaamsgewicht aan bloed verliezen. Dit leidt onvermijdelijk tot een daling van het prestatievermogen. Bovendien dragen ze op lange termijn ziekten over, zoals salmonella, E. coli en de pokken.
Een echt goed werkend middel daar-entegen zijn de zogenoemde endo/ecto-druppels, die op de huid worden aangebracht en tevens doeltreffend zijn tegen wormen. Na de behandeling zijn uw duiven ca. 4-6 maanden vrij van parasieten.

Behandel uw duiven 3 x per jaar met endo/ecto-druppels, die u bij elke duif direct op de huid dient aan te brengen: in maart voor het vliegseizoen, in augustus na het vliegseizoen en in december na de rui.
Op de door u behandelde duiven zal tijdens het verblijf in de korf of tijdens tentoonstellingen zo ook geen ongedierte overspringen. U blijft hier van gespaard.

Zorg er in ieder geval voor dat uw duiven het hele jaar door vrij zijn van ectoparasieten.

Ga terug